R349 Boeing RC-135V/W Klinknagelverbinding

Eind jaren vijftig werd het dankzij een belangrijke doorbraak op het gebied van compacte elektronica mogelijk om verschillende soorten apparatuur te installeren om elektronische verkenningen in de lucht uit te voeren. Een van de meest bekende vliegtuigen voor dit doel, die al meer dan 60 jaar in actieve dienst is, is de Boeing RC-135, ontwikkeld op basis van het C-135 Stratolifter transportvliegtuig. Gedurende deze lange periode zijn er een aantal wijzigingen aangebracht in de verkenningsapparatuur die op het vliegtuig is geïnstalleerd en daarom is dit waarschijnlijk de belangrijkste basis voor nieuwe aanpassingen, die nu bestaan ​​uit 15 verschillende typen van de RC-135A tot de RC-135W.

In 1973 werden zes RC-135C-vliegtuigen omgebouwd naar de nieuwe RC-135V-standaard. Het nieuwe vliegtuig onderscheidde zich van zijn voorgangers door een ongewoon langwerpige neus, waarin AN/AMQ-15 verkenningsapparatuur was geïnstalleerd. Het vliegtuig had ook een groot aantal externe antennes onder de romp, erboven en aan de achterkant.

Evenzo werden in het begin van de jaren tachtig alle RC-135M-vliegtuigen opnieuw ontworpen volgens de RC-135W-standaard. De RC-135V en RC-135W leken over het algemeen erg op de eerdere varianten, en slechts een paar kleine verschillen in hun externe antennes onderscheidden hen. Beide versies kregen de gebruikelijke eigennaam Rivet Joint en zijn al meer dan 40 jaar een belangrijk type elektronisch verkenningsvliegtuig in de luchtmacht van de Verenigde Staten. Hun belangrijkste taak is het identificeren van de luchtverdediging van de vijand, het lokaliseren en volgen van bronnen van radiostraling in alle mogelijke afstanden, en het onderscheppen van de communicatie tussen commandoposten en vijandelijke vliegtuigen.

Om deze taken uit te voeren beschikt de vliegtuigbemanning over een aantal specialisten op het gebied van radio-interceptie en surveillance van potentiële vijandelijke objecten op land, in de lucht en op zee. Bovendien verwerkt een speciale analysegroep alle verkregen resultaten en geeft elke twee minuten een informatieve samenvatting van de inlichtingenresultaten. In geval van nood kan dit tijdsinterval aanzienlijk worden verkort, tot wel één melding per 10 seconden. De specialisten omvatten ook twee operators voor de detectie van niet-standaard signalen en voorheen onbekende radiobronnen, gezien de mogelijkheid dat de vijand nieuwe technologieën en technieken gebruikt.

Vliegtuigen van dit type voeren gewoonlijk taken uit in combinatie met de E-3 AWACS langeafstandsradarvliegtuigen, waarbij alle tijdens de vlucht verzamelde informatie naar hen wordt verzonden via een speciaal gecodeerd communicatiekanaal. De nieuwste apparatuur die op de RC-135V en RC-135W is geïnstalleerd, voegt de mogelijkheid toe om aanvullende informatie over vijandelijke luchtdoelen te verkrijgen van satellieten in de ruimte.

Het actieve gebruik van de RC-135V en RC-135W begon onmiddellijk na hun adoptie in de jaren 70 en gaat tot op de dag van vandaag door. Naast de US Air Force worden vliegtuigen van dit type ook geëxploiteerd door de Royal Air Force van het Verenigd Koninkrijk.