IBG72570 IAR 81C - IAR's

De IAR-80 was een Roemeens jacht- en jachtbommenwerper uit de Tweede Wereldoorlog in de lage vleugelconfiguratie. De aandrijving werd verzorgd door een enkele radiale motor IAR-K14-1000A met een vermogen van 1025 pk. De vlucht van het prototype vond plaats in 1939 en de serieproductie duurde in de jaren 1941-1944. In totaal zijn er ongeveer 350 exemplaren van dit vliegtuig gebouwd. De dekbewapening - in de IAR-80A uitvoering - bestond uit zes Browning FN 7,92 mm machinegeweren.

In de jaren twintig en tot het midden van de jaren dertig werd de IAR (Rum. Industria Aeronautrica Romana) gespecialiseerd in de productie van vliegtuigen onder licentie, bijv. PZL P.11 of PZL P.24. Eind 1936 deed de directie van deze fabrieken echter een voorstel aan de Roemeense regering om een eigen jager te ontwikkelen. De regering accepteerde het voorstel en de ontwerpwerkzaamheden begonnen zeer snel, waarbij grotendeels rekening werd gehouden met alle belangrijke trends die op dat moment in de wereld in de luchtvaartstructuren heersten. Ten slotte bleek de IAR-80 een succesvolle machine te zijn met zeer goede stuureigenschappen, duurzame constructie, maar met prestaties die inferieur waren aan de beste Duitse of Britse ontwerpen. Tijdens de serieproductie werden verschillende ontwikkelingsversies van deze machine gemaakt. De eerste in massa geproduceerde versie was de IAR-80, kort daarna kwam de versie van de IAR-80A met verbeterde bewapening aan boord in productie. In 1942 werd de IAR-80 B-versie in productie genomen, met gewijzigde wapens en kleine aanpassingen aan het ontwerp. In 1943 verscheen een versie IAR-80C. Een van de laatste ontwikkelingsversies was de IAR-81, een jachtbommenwerperversie van het vliegtuig. De IAR-80 en IAR-81 machines dienden in de periode 1941-1944 voornamelijk aan het Oostfront. De laatste IAR-80's werden pas in 1949 uit de Roemeense luchtvaart teruggetrokken.